|
JAK WYKONAĆ CEWKĘ ANTENY X-50?
"Świat Radio, listopad 2007"
Kopia anteny X-50 firmy
Diamond, która była opisana w ŚR 7/07, wzbudziła duże
zainteresowanie wśród krótkofalowców. Redakcja oraz
autor opracowania (Alfred Borysewicz SP3DRY) otrzymali
sporo zapytań dotyczących szczegółów wykonania cewki
dopasowującej i jej obudowy. Były też pytania o
szczegóły wykonania kondensatorów wykonanych z drutu i
rurki miedzianej. Z tego też powodu redakcja ŚR zwróciła
się do autora o uzupełnienie wcześniej opublikowanego
opisu
"Obudowa cewki dopasowującej jak już
wcześniej opisywałem została wykonana z elementów
mosiężnych pochodzących z instalacji wodnych są to nypel,
mufka i niewielkiej długości rura miedziana. Wymiary
wszystkich części podałem w 7 nr ŚR. Średnice oraz
gwinty tych elementów są tak dobrane, że po skręceniu ze
sobą stanowią solidna obudowę cewki dopasowującej. W
wewnętrznej części nypla został umieszczony karkas cewki
poprzez dopasowanie do otworu i sklejenie. Na nim
nawinięta została cewka dopasowująca, do której
przylutowany został kondensator płytkowy o pojemności
8,2 pF na napięcie 500V na czwartym zwoju od masy.
Połączenie pomiędzy gniazdem i kondensatorem wykonane
zostało drutem Cu
Ø1,5
mm solidnie zamocowanym we wcześniej wykonanym otworze w
karkasie, który przechodzi symetrycznie do gniazda
antenowego. W górnej części cewki widoczne są małe trzy
zwoje, które stanowią połączenie dalszej części anteny
poprzez włożenie drutu zaciśnięcie i zalutowanie. Należy
tak zlutować, aby zwoje te zostały całkowicie wypełnione
cyną, ponieważ pozostawienie ich może stanowić dodatkowa
indukcyjność. Można też zostawić tylko jeden zwój
niezbędny do połączenia następnego elementu anteny. Z
boku karkasu można wkręcić z tworzywa sztucznego wkręt,
który całkowicie zablokuje górny element anteny w
karkasie cewki. Drut wchodzi około 1 cm w karkas cewki.
Cewkę oraz jej obudowę można
wykorzystać do budowy innych typów kopii anten firmy
diamond, ponieważ ten element w większości tych anten
jest prawie identyczny lub podobny.
W górnej części anteny
znajduje się rurka miedziana na końcach, której się dwa
kondensatory powstałe w wyniku włożenia drutu Cu do jej
wnętrza odizolowując je dielektrykiem. W moim przypadku
naprzeciwległych końcach rurki zastosowałem dwa kołki
rozporowe, które wraz z drutem zostały do niej
wciśnięte. No końcach drutu wykonałem delikatne nacięcia
szczypcami, które utrudniają wyjęcie ich z kołków
rozporowych. Pojemność tych kondensatorów wynosi ok. 2
pF mierzona miernikiem DT-890G, oczywiście odliczając
pojemność przewodów pomiarowych.
Alfred Borysewicz
SP3DRY"
Dziękujemy za wyczerpujące wyjaśnienia. Mamy nadzieję,
że zamieszczone fotografie wykonane przez Grzegorza
Chudewniaka wyjaśnią dodatkowe szczegóły potrzebne przy
odwzorowaniu anteny.
Dodatkowe szczegóły wykonania kopii anteny X-50
|
